Nastasimir Franović

Dubrovnik 12.04. 1960.
Send Message

Ev

Bir şarkıda söylenen taş kayalar.
Deniz köpüklerinin dantel gibi işlediği kumsallar.
Lovcen Dağı'nın yankısı, bizim Olimpos'umuz.
Nehirler, dağ gözyaşlarımız.
Göller, dağ gözlerimiz.
Dağların ince kadınları, siyah saçlarıyla.
Gökyüzüne bakan bir çoban çocuk.
Kürekle ahenkle yüzen küçük bir balıkçı teknesi.
Evimiz her yerde görülüyor.
Mütevazı evimiz gizlenmiş ve saklanmış.
Öfkeyle, sadece bir moloz yığını ve bir avuç toprak.
Aklımızda ise hazinemizdir.
Ne zaman istersen gelebileceğin yer.
Vatan kollarını genişçe açar ve sizi kucaklar.
87 Total read