Nastasimir Franović

Dubrovnik 12.04. 1960.
Send Message

Ben gidiyorum.

Zamanda yolculuk yapmaya gidiyorum.
Mavi gökyüzünün ötesine.
Dalganın tepesinde, saklı koyumuza doğru hayal ettiğinizde size gelmek için.
Taş levhada ismimle beni aradığında selvilerimizin sarı polen tozu olacağım.
Pencerenden beni aradığında, pınarımızdan akan suyun aynasında olacağım.
Gözlerindeki ışıltı ve dudaklarındaki ılık rüzgar olacağım.
Beklenmedik bir anda düşüncelerine sızacağım.
Damarlarındaki kan gibi kiraz kırmızısı olacağım.
Elinde, hafızanda beni unutulmaktan korurken yüzlerce kez okunan mektubum olacağım
Benim için ağladığında seni izleyeceğim!
111 Total read