Zwevend
in jouw gedachten
zonder landkaart,
zonder richting.

Drijf ik
langs herinneringen
die nooit de mijn waren,
maar waarin ik toch besta.

Je ogen
kijken nergens
en toch voel ik
dat ik daar ben,
ergens tussen toen en misschien.

Ik zeg niets,
je hoort me niet,
maar ik blijf
zweven
in stilte,
in jou.