Ik weet het,maar ook weer niet,
als zonlicht dat door wolken schiet.
Een antwoord zwerft in mijn gedachten,
maar blijft op zekerheid wachten.

Het voelt vertrouwd,en toch heel vaag,
een zachte stem,een stille vraag.
Alsof m'n hart het al doorziet,
maar mijn verstand het niet goed ziet.

Dus blijf ik dralen in dat licht,
van bijna zeker,maar toch niet.