Amor,amor,amor,
een fluistering in de wind,
een ademtocht tussen sterren,
zacht als het eerste licht van de ochtend.

Het komt zonder waarschuwing,
groeit in stille momenten,
in de blik die langer blijft hangen,
in vingers die toevallig elkaar raken.

Het is niet te vangen,
niet te dwingen, niet te breken.
Het is daar,in de ruimte tussen woorden,
in het zwijgen dat alles zegt.

Amor,amor,amor,
geen belofte, geen bezit,
alleen een hart dat klopt
voor een ander.