I hate you for your weakness,
your strong arm and tearful face
and your dark, black destiny,
why always shrouded in black?

Spurning friends, not seeing foes,
yielding to your destroyer,
languidly awaiting Fate,
pockets empty, mind still closed.

But I still love you, fixed like
a diamond to my torn dreams;
sleeping and waking you will
always be close to my heart.

My lips burn, my head reels from
this poison that now seems sweet.
Thus it is by Nature's law:
You are Mother, I am Son!
მძულƱ 4;არ – მიყვარხ არ

მძულ ;ხარ იმიტომ, უძლური რად ხარ
ძლი 308;რი მკლავით, მტირალი სახით
დ 304; შენი ბედი, ბედი შავბედი
რად შემოსილ ა სულ მუდამ შავით?

Ư 5;ოკეთის მგმობა და მტრის ვერ მწნობო,
4328;ენ დამღუპა ვთან მისული ზავით,
ბ 4308;დის მომლოდნ ევ გვერძე წოლითა,
4330;არელ ჯიბით და ბნელის თავით.

Ư 5;აინც მიყვარხ არ, ჩემს წყლულს ოცნებას
ზედ აკერიხა რ ალმასის ღილად;
ვ 4308;რ დაგივიწ ყე, გულს არ ჰშორდებ ი,
მღვიძ 4304;რა ვარ, თუ მივიქცე ძილად.

სამსალ ;ა პირს მწვავს, გუნებას მირევს,
4305;ოლოს კი ისევ მეჩვენა ტკბილად .
ესეც წესია ალბათ ბუნების :
შენ დედა თუ ხარ, გეკუთვნ ი შვილად!