Sorrow Poems
Mild The Mist Upon The Hill
by Emily Jane Brontë
Mild the mist upon the hill
Telling not of storms tomorrow;
No, the day has wept its fill,
Spent its store of silent sorrow.
O, I'm gone back to the days of youth,
I am a child once more,
And 'neath my father's sheltering roof
And near the old hall door
......
The Schoolboy
by William Blake
I love to rise in a summer morn
When the birds sing on every tree;
The distant huntsman winds his horn,
And the skylark sings with me.
O! what sweet company!
But to go to school on a summer morn,
O! it drives all joy away;
Under a cruel eye outworn,
The little ones spend the day
......
Ode To A Nightingale
by John Keats
My heart aches, and a drowsy numbness pains
My sense, as though of hemlock I had drunk,
Or emptied some dull opiate to the drains
One minute past, and Lethe-wards had sunk:
'Tis not through envy of thy happy lot,
But being too happy in thy happiness,---
That thou, light-winged Dryad of the trees,
In some melodious plot
Of beechen green, and shadows numberless,
Singest of summer in full-throated ease.
......
The Power Of The Dog
by Rudyard Kipling
There is sorrow enough in the natural way
From men and women to fill our day;
And when we are certain of sorrow in store,
Why do we always arrange for more?
Brothers and Sisters, I bid you beware
Of giving your heart to a dog to tear.
Buy a pup and your money will buy
Love unflinching that cannot lie--
Perfect passion and worship fed
......
Here Follows Some Verses Upon The Burning Of Our House
by Anne Bradstreet
In silent night when rest I took
For sorrow near I did not look
I waked was with thund'ring noise
And piteous shrieks of dreadful voice.
That fearful sound of "Fire!" and "Fire!"
Let no man know is my desire.
I, starting up, the light did spy,
And to my God my heart did cry
To strengthen me in my distress
And not to leave me succorless.
......
Klaaglied
by Mario Odekerken
De lucht is zwaar van onvervulde woorden,
onzichtbare tranen hangen in de wind.
De stilte roept,maar ik kan niet antwoorden,
de leegte echoot,keer op keer.
Het geluid van stappen die niet meer klinken,
een plaats die leeg blijft,
waar de tijd zich verbergt in schaduwen.
De handen zoeken iets om vast te houden,
maar vinden enkel ruimte.
......
Als mijn gevoel mij laat schrijven
by Mario Odekerken
Als mijn gevoel mij laat schrijven,
doen alle woorden pijn.
Niet omdat ze vals zijn,
maar omdat ze te zwaar zijn
voor de stilte waarin ik ze vond.
Ze komen niet als troost,
niet als licht
of als brug naar begrip,
maar als scherven
......
Stil,4 Mei
by Mario Odekerken
De kolk tikt anders
als stilte valt.
Niet leeg-maar vol
van namen
die blijven hangen
tussen toen en nu.
We staan niet stil
om te vergeten,
maar om te dragen
......
4 Mei
by Mario Odekerken
We staan stil,
maar de tijd
doet dat niet.
Hij neemt mee
wat we willen vasthouden:
namen,gezichten, stemmen
die zwegen
toen spreken
geen keuze was.
......
Lament
by Mario Odekerken
The wind walks slow through fields of grey,
where laughter once chose light to stay.
Now silence speaks in hollow tones,
and dreams lie buried under stones.
The clock forgets the joy it kept,
while shadows guard the tears we wept.
A name once sung now fades to mist
---
a life once touched,a hand once kissed.
......
-
-
-
Frances Ellen Wat Harper (14 poems about Sorrow)
24 September 1825 – 22 February 1911 / Baltimore, Maryland -
-
-
-
-
-
-