Det skymest til i lund og dal
og dagen andar ut
si sjæl i sårblidt lidahjal,
legg auga att og sig or sâl
på bleikeraude nut.

Det syrgjer yve dåen dag
og græt i dal og lund.
Og kvelden kjem til likferdslag
med andemjuke vengjeslag
og sælebøn på munn.