૧.
હાળા, ચાલી-પચ્ચા વરહથી બખાળા કર સ
પણ કશ્શો ભલીવાર લાવતા નથી એમનાં કાંમમાં.
બે-પાંચ વરહ થયાં નથી
ક આ આયા મત માગવા !
માળી, કશ્શી ગતાગમ પડતી નથી -
આટઆટલા મત જાય સ ચ્યાં ?

કે'સ ક આ વખતે તો વા'લો નાંમેરી ઊભા સ ...
હું કે'સ માંણહ હારો સ.
કે'વાય સ ક ભલો આદમી બબાસાયેબના વખતથી
ગરીબ-ગુરબાનાં કાંમ કર સ ...
પણ આ રાખ્ખશોમાં બાપડાનું હું ગજું ?
બોલ ડોશી, ચ્યમ કરવું સ આ ફેર ?

તમે તો જનમના ભોળિયા, ડોહા -
વૈતરાં કૂટી ખાવ.
હાંભર્યું સ માથાદીઠ દહ મલ સ ?
અન ગાંઠિયાનું પડીકું સોગા મ.
મોટર મેલી જાય ન લૈ જાય.
ઘૈડે - ઘડપણ જીવી લો બે ઘડી,
પોટલી પાંણી પીવું હોય તો પી લો.
વા'લા નાંમેરીનું ભગવાંન ભલું કરઅ -
પણ મત તો મનુભૈ ન.
જાવ, જૈ ન ભાવતાલ કરી આવો,
કે'જો ક બે સ:
હું ન ડોશી.

૨.
ભૈ હાંભર્યું સ ક એ તો માથાદીઠ દહ આલ સ,
તમાર બા'ર આલવા હોય
તો બે સ :
હું ન ડોશી.
ઝાઝા નથી,
બે દહાડીના મૂલ સ.
અમાર બે ઘડી વિહાંમો વૈતરાંમાંથી .
બાચી અમે તો આ હેંડ્યા હાડકાં વેણવા,
મગો મેં'તર કોથળે પાંચ આલ સ.
હાંજ પડ રોટલા ભેળા થ્યા
એટલ ભયો ભયો.

ભૈ તમન હોંપ્યાં રાજ ન પાટ
અમાર તો ભલો અમારો રઝળપાટ.
કો' દહાડો ચઢ સ
ન ડોશી ખોટી થાય સ...
પાપમાં પડવાનું સ,
પણ બોલ્યું પાળવાનું સ.
એટલે મત તો પાકો મનુભૈન .
વા'લા નાંમેરીનું ભગવાંન ભલું કરઅ.
બોલો, આલવા સ માથાદીઠ બાર ?
બે સ :
હું ન ડોશી.