Senin için mısralarımdan bir çelenk ördüm.
Gözyaşının anısına, bir kuyu kadar temiz.
Bana uzun dizeler okuduğun için sana
ve şairin hüznünün ardında saklı olanlardan bahsettik.

Bana hayatın nasıl bir kale olduğunu öğrettiğin için sana.
Tapınak yaratıcının kendisi tarafından yapıldı ve sunuldu.
İlk kafiyelerimi gülerek okuduğun için sana.
Adımı aşkımdan saklamayı öğrettiğin için sana.

Hayatının ateşini kendi ellerinle söndüren sana.
Doğmamış çocuklar ve mutsuz aşkın için gözyaşları.
Onca darbeye dayanan kalbin kızgın bir taş gibi.

Ölümlü yaşantın kana bulandı.
Nöbet yerine, sana dizelerimden bir çelenk veriyorum.
Mezarının başında sana bir sone okuyacağım, ilk şiirim.