Zacht raakt je vleugel de lucht,
een dans zonder doel,
licht en breekbaar,
zoals de tijd die voorbijglijdt.

Je zweeft van bloem naar bloem,
geen haast,geen gewicht,
een leven in stilte,
zonder sporen achter te laten.

En toch,
voor wie kijkt,
een teken van leven,
kort en oneindig mooi.