De stilte huilt tussen de muren,
gedachten razen zonder rust.
De klok tikt traag in zwarte uren,
de lucht gevuld met lege lust.

Een deken warm,maar hart zo koud,
verloren in het donk're licht.
De nacht vertelt wat niemand houdt,
een schaduw fluistert zacht mijn plicht.

O ogen dicht,maar ziel nog open,
verstrikt in wat de dag niet zegt.
Misschien dat dromen ooit eens hopen,
maar vannacht....blijft alles echt.