Ingrid Jonker se poësie is 'n spel van lig en skadu,
delikate woorde wat die siel aanraak.
Sy verken liefde,verlies en die menslike ervaring,
met 'n subtiele hand wat pyn en skoonheid saambring.
Haar verse is 'n fluistering in die wind,
'n refleksie van die wêreld se kwesbaarheid,
waar elke woord 'n diep emosie dra
en elke streep van haar pen
'n verhaal vertel.