In de stegen van Genua klinkt zijn naam,
Ilja Leonard Pfeijffer, bard van het leven,
schrijver van overvloed en waarheid,
waar de zee zijn woorden kust.

Hij bouwt kathedralen van taal,
geen steen blijft onberoerd,
geen leugen blijft ongetoond.
Hij kijkt ons recht aan,
en vraagt:"Durf jij de wereld te zien?"

In het theater van zijn zinnen,
spelen de mens en de stad,
hun onvolmaaktheid een kunstwerk,
hun pijn een melodie zonder einde.

Pfeijffer schrijft omdat het moet,
omdat schoonheid roept,
omdat woorden de enige wapens zijn
tegen het verval van de tijd.

Ilje Leonard Pfeijffer,een naam
die resoneert in de echo's van verhalen,
in het gedruis van de oneindige zee.