Ik vraag mezelf hoe het met me gaat,
maar mijn antwoord blijft even stil.
Woorden zweven,raken de adem,
maar zeggen niet wat ik echt will.

Ik stel mezelf een tweede vraag:
"Ben je gelukkig?Voel je vrij?"
Mijn spiegelbeeld knikt aarzelend,
maar iets in mij zegt:
"Kijk beter,kijk bij mij."

Dus zwijg ik even,luister diep,
naar het ruisen in mijn hoofd.
Daar,tussen rimpels van gedachten,
vindt mijn hart wat het belooft.

Geen grote antwoorden geen wetten,
geen stemmen die mij sturen.
Maar een fluistering, zacht en eerlijk:
"Wees wie bent,durf te durven,durf te vuren."