कशी काळ नागिणी, सखे ग, वैरिण झाली नदी !
प्राणविसावा पैलतिरी ग, अफाट वाहे मधी.
सुखी मीन हे तरति न गणुनी लाटा कोट्यावधी
सुखी पाखरे गात चालली पार वादळी सुधी
पैलतटि न का तृण मी झाले? तुडविता तरी पदी
पैलतटि न का कदंब फुलले? करिता माळा कधी
पापिण खिळले तिरा, विरह हा शस्त्राविण वधी
प्राणांचे घे मोल नाविका, लावि पार, ने अधी