Ach Here, de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat.
Ach Here,
dat droef sieraad.

Hij hangt het mij jublend
over 't strenge kleed, en - ik lach
met de lach die de mondhoeken slijt -
neem Gij mij dat strassen lawijt
van de fiere troon van de hals.
Ach Here de vrijheid
zo vals.

Want hij hield mij zingend omhoog
hij noemt mij 'n zonnige fee
ik povere kind in zijn hand
en hij zegt dat ik schoon ben ermee.

En de tranen komen opeens
vanuit mijn ogen omneer
over zijn schaterend hoofd.
Ach hart dat in liefde gelooft.
Ach Here
de vrijheid
doet zeer.